วันศุกร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2556

บทพาหุง




♦ บทพาหุงมหาการุณิโก ♦
สมเด็จพระนพรัตน์
วัดป่าแก้ว  แห่งศรีอโยธยา
มอบให้สมเด็จพระนเรศวรมหาราช


      พาหุง สะหัสสะมะภินิมมิตะสาวุธันตัง
ครีเมขะลัง อุทิตะโฆระสะเสนะมารัง
ทานาทิธัมมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
      มาราติเรกะมะภิยุชฌิตะสัพพะรัตติง
โฆรัมปะนาฬะวะกะมักขะมะถัทธะยักขัง
ขันตีสุทันตะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
      นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง
ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
      อุกขิตตะขัคคะมะติหัตถะสุทารุณันตัง
ธาวันติโย ชะนะปะถังคุลิมาละวันตัง
อิทธีภิสังขะตะมะโน ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
      กัตตวานะ กัฏฐะมุทะรัง อิวะ คัพภินียา
จิญจายะ ทุฏฐะวะจะนัง ชะนะกายะมัชเฌ
สันเตนะ โสมะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
      สัจจัง วิหายะ มะติสัจจะกะวาทะเกตุง
วาทาภิโรปิตะมะนัง อะติอันธะภูตัง
ปัญญาปะทีปะชะลิโต ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
*ถ้าสวดให้ตัวเอง เปลี่ยน เต เป็น เม

      นันโทปะนันทะภุชะคัง วิพุธัง มะหิทธิง
ปุตเตนะ เถระภุชะเคนะ ทะมาปะยันโต
อิทธูปะเทสะวิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
      ทุคคาหะ ทิฏฐิภุชะเคนะ สุทัฏฐะหัตถัง
พรัหมัง** วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง
ญาณาคะเทนะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท
ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ
      เอตาปิ พุทธะชะยะมังคะละอัฏฐะคาถาโย
วาจะโน ทินะทิเน สะระเต มะตันที
หิตวานะเนกะวิวิธานิ จุปัททะวานิ โมกขัง
สุขัง อะธิคะเมยยะ นะโร สะปัญโญ
      เอตาปิ  พุทธะชะยะมังคะละอัฏฐะคาถาโย
วาจะโน  ทินะทิเน  สะระเต  มะตันที
หิตะวานะเนกะวิวิธานิ  จุปัททะวานิ  โมกขัง
สุขัง  อะธิคะเมยยะ  นะโร  สะปัญโญ.
       เมะหาการุณิโก นาโถ
หิตายะ สัพพะ ปาณินัง
ปูเรตวา ปาระมี สัพพา
ปัตโต สัมโพธิมุตตะมัง
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
โหตุ เต * ชะยะมังคะลังฯ
      เชะยันโตโพธิยา มูเล
สักกะยานัง นันทิ วัฑฒะโน
เอวัง อะหัง วิชะโย โหหิ
ชะยัสสุ ชะยะมังคะเล
อะปะราชิตะ ปัลลังเก
สีเส ปะฐะวิโปกขะเร
อะภิเสเก สัพพะพุทธานัง
อัคคัปปัตโต ปะโมทะติฯ
*ถ้าสวดให้ตัวเอง เปลี่ยน เต เป็น เม

สุนักขัตตัง สุมังคะลัง
สุปะภาตัง สุหุฏ ฐิตัง
สุขะโณ สุมุหุตโต จะ
สุยิฏฐัง พรัหมะ ** จาริสุ
ปะทักขิณัง กายะกัมมัง
วาจากัมมัง ปะทักขิณัง
ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง
ปะณิธี  เต ปะทักขิณา
ปะทักขิณานิ  กัตวานะ
ละภัณตัดเถ ปะทักขิเณ ฯ

**อ่านว่า พรัมมัง
      เภะวะตุ สัพพะมังคะลัง
รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะ พุทธา นุภาเวนะ สะทา
โสตถี ภะวันตุ เต ฯ
      เภะวะตุ สัพพะมังคะลัง
รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะ ธัมมา นุภาเวนะ สะทา
โสตถี ภะวันตุ เต ฯ
       เภะวะตุ สัพพะมังคะลัง
รักขันตุ สัพพะเทวะตา
สัพพะ สังฆา นุภาเวนะ สะทา
โสตถี ภะวันตุ เต ฯ

                                          

♦ พระคาถาชนะมาร ♦
(หัวใจพาหุง)

พา  มา  นา  อุ  กะ  สะ  นะ  ทุ
           ใช้ภาวนาป้องกันตัว ศัตรูหมู่มารจะไม่กล้าเข้ามาทำร้าย ที่คิดร้ายก็หลายเป็นคนดีไปหมดแล.





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น