♦ โพชฌังคะปะริตตัง ♦
(บทสวดป้องกันโรคภัยไข้เจ็บ)
โพชฌังโค สะติสังขาโต
|
ธัมมานัง วิจะโย ตะถา
|
วิริยัมปีติปัสสัทธิ
|
โพชฌังคา จะ ตะถาปะเร
|
สะมาธุเปกขะโพชฌังคา
|
สัตเตเต สัพพะทัสสินา
|
มุนินา สัมมะทักขาตา
|
ภาวิตา พะหุลีกะตา
|
สังวัตตันติ อะภิญญายะ
|
นิพพานายะ จะ โพธิยา
|
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
|
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา.
|
เอกัส์มิง สะมะเย นาโถ
|
โมคคัลลานัญจะ กัสสะปัง
|
คิลาเน ทุกขิเต ทิสวา
|
โพชฌังเค สัตตะ เทสะยิ
|
เต จะ ตัง อะภินันทิตวา
|
โรคา มุจจิงสุ ตังขะเณ
|
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
|
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา.
|
เอกะทา ธัมมะราชาปิ
|
เคลัญเญนาภิปีฬิโต
|
จุนทัตเถเรนะ ตัญเญวะ
|
ภะณาเปตวานะ สาทะรัง
|
สัมโมทิตวา จะ อาพาธา
|
ตัมหา วุฏฐาสิ ฐานะโส
|
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
|
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา.
|
ปะหีนา เต จะ อาพาธา
|
ติณณันนัมปิ มะเหสินัง
|
มัคคาหะตะกิเลสา วะ
|
ปัตตานุปปัตติธัมมะตัง
|
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ
|
โสตถิ เต โหตุ สัพพะทา.
|
โพชฌงค์ ๗ ประการ คือ สติสัมโพชณงค์ ธรรมวิจัยสัมโพชฌงค์ วิริยสัมโพชฌงค์ ปีติสัมโพชฌงค์ ปัสสัทธิสัมโพชฌงค์ สมาธิสัมโพชฌงค์ อุเบกขาสัมโพชฌงค์ เหล่านี้ อันพระมุนีเจ้าผู้เห็นธรรมทั้งสิ้น ตรัสไว้ชอบแล้ว อันบุคคลมาเจริญ ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อนิพพาน และเพื่อความตรัสรู้ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดี จงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
สมัยหนึ่ง พระเจ้าโลกนาถ ทอดพระเนตรพระมหาโมคคัลลานะ และพระมหากัสสปะ อาพาธ ได้รับทุกขเวทนาแล้ว ทรงแสดงโพชฌงค์ ๗ ประการ ท่านทั้ง ๒ ชื่อชมภาษิตนั้น หายโรคในขณะ ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
ครั้งหนึ่ง แม้พระธรรมราชา อันความประชวรเบียดเบียนแล้ว รับสั่งให้พระจุนทเถระ แสดงโพชฌงค์นั้นโดยเอื้อเฟื้อ ก็ทรงบันเทิงพระหฤทัย หายประชวรโดยพลัน ด้วยคำสัตย์นี้ ขอความสวัสดีจงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
ก็อาพาธทั้งหลายนั้น อันพระมหาฤษีทั้ง ๓ องค์ ละได้ถึงแล้วความไม่บังเกิด เป็นธรรมดา ดุจกิเลสอันมรรคกำจัดแล้ว ด้วยคำสัตย์นี้ขอความสวัสดี จงมีแก่ท่านทุกเมื่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น